بی خبر از حال همدیگر خوابیدن چه سود   

بر مزار مردگان خویش نالیدن چه سود

زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید  

ورنه برسنگ مزارش آب پاشیدن چه سود

گرنرفتی خانه اش تا زنده بود      

خانه صاحی عزا تا صبح خوابیدن چه سود

گرنپرسی حال من تا زنده ام    

بعد مرگم اشک و نالیدن چه سود

زنده را در زندگی قدرش بدان   

ورنه مشکی از برای مرده پوشیدن چه سود

ابن شُعبه حَرّانی محدث شیعی قرن ۴ ق در کتاب

ارزشمند تحف العقول حدیثی را در مورد "درخواست کردن" نقل می کند.

وی در ص 251 این کتاب  از امام حسین سلام الله علیه چنین نقل می کند:

«لاتـَرفع حــاجَتَک إلاّ إلـى أحـَدٍ ثَلاثة: إلـى ذِى دیـنٍ، اَو مُــرُوّة اَو حَسَب؛

جز به یکى از سه نفر حاجت مبر: به دیندار، یا صاحب مروت، یا کسى که اصالت خانوادگى داشته باشد.»
 

گناهی  که تو  را

                 پشیمان کند

بهتر از کار نیکی ست

             که انسان را به خود پسندی

              وا دارد .

زندگی می کنم حتی اگر بهترین هایم را از دست بدهم

چون این  زندگی کردن است  که بهترین ها ی دیگر را برایم می سازد

بگذار هرچه از دست می رود  برود

 من آن را می خواهم که با التماس  آلوده نباشد .... حتی زندگی را .

  وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند

پرهایش سفید می ماند،

ولی قلبش سیاه میشود. دوست داشتن کسی که

لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است.

بخندیم ،اما سرمایه خنده ما گریه دیگران نباشد